Federico García Lorca: Mitoa
Donostian 2021eko Kongresuan, «Erbesteko mitoak» izenekoan, María Bueno irakasleak «”Bere ahotsak zaurian kristalak uzten ditu” Federico García Lorca exiliado» testua aurkeztu zuen. Lan horretan, Lorcak euskal erbesteko egileen eta argitalpenen artean izan zuen eragina aztertzen du Granadako irakasleak.
Zirkunstantzia desberdinengatik, testu hau ez zen zegokion tokian agertu, hau da, 1936-1939ko erbestearen mitoak liburuan. Ez dakigu liburuaren bigarren ediziorik izango den noizbait ala ez; horrek testu hau berreskuratzea ahalbidetuko liguke, baina, haren interesa ikusita, gutxienez argitalpen digitala egitea erabaki dugu.
Artikulu honetan, Maria Bueno irakaslea euskal erbesteko hainbat pertsonaiengana hurbiltzen da: Aurora Arnaiz, Pedro Armillas, Pepita Enbil, Carlos Blanco Aginaga, Antonio de Lezama edo Palmira Arnaiz Amigo. Gure erbesteko ikerketei egindako aurreko ekarpenetan Granadako irakasleak aztertu dituen pertsona ospetsuak dira hauek guztiak.
Nolabait, «Lorcaren erbestea» izan zen artikulu honetan jasotzen dena, zoritxarrez, haren obra baino ezagutu ezin izan zuena, alegia, poeta 1936ko abuztuan hil baitzuten.
