Eugenio Imaz. Asedio a un filósofo
Eugenio Imaz (Donostia, 1900 – Veracruz, 1951) itzultzaile handi eta saiakera-idazle bikaina gizartea eta gizarte horren inguruabarrak aintzat hartu zituen humanista izan zen. Gizaki historikoaren errealitatea bere gain hartu zuen, bere pentsamenduaren oinarri moduan. Humanismo hori oinarri hartuta, ikur utopikoko finalismo argia defendatzen zuen, eta horren azken etapa gizakien betikotasuna edo “gizatasuna” zen. Hala ere, historiak jokaldi maltzurra egin zion, ideal guztiak ezabatuta, gorrotoak eta suntsipenak –munduko bi gerra eta gerra zibil ankerra– euren legeak ezarri baitzituzten justiziaren eta arrazoiaren kaltetan. Eugenio Imaz historiaren biktima izan zen, baina historiari erakutsi zion gizakiak maitasunaren eta ulermenaren bidez bakarrik lor litzakeela zoriona eta perfekzioa, hau da, “gizatasuna”.
SATURRARAN ARGITALETXEA
BILDUMA: AKTAK
Koordinatzaileak
José Ángel Ascunce Arrieta
José Ramón Zabala Aguirre
[Lehenengo argitalpena] 2002.
Ale kopurua: 750
398 or.; 23 zm.I.S.B.N.: 84-932271-0-2.
L.G. / D. L.: SS-622/2002